کارشناسان و فعالان حوزه رمزارز معتقدند که فناوری بلاکچین نیاز به یک استاندارد پایه‌ای ارتباطی دارد که به راحتی بتواند در شبکه‌های گوناگون ادغام شود تا انتقال کامل از وب ۲ به وب ۳ اتفاق بیفتد. یک اکوسیستم با چندین بلاکچین به پروتکل‌های ارتباطی نظیر TCP/IP در اینترنت نیاز دارند.
این تعامل بلاکچینی قابلیت ایجاد تجربه‌ای بدون مشکل، مانند ارتباط یکپارچه در اینترنت برای پلتفرم‌ها و برنامه‌های بلاکچینی را ایجاد می‌کند. تقریبا تمام بلاکچین‌های لایه ۱ به طور جداگانه عمل کردند و نیاز به تعامل بین بلاکچین‌ها را بیشتر کردند.
قابلیت تعامل میان بلاکچین‌ها برای نگهداری دارایی‌های سنتی در حالی مهم است که موسسات مالی در یک سیستم بدون تعامل متقارن قرار دارند. لازم است پیش از اینکه دارایی‌های جهان واقعی با بلاکچین ترکیب شوند، سیستم‌های مدیریت ریسک مناسبی برای تشویق تعامل بین بلاکچین‌ها فراهم شود.
به‌منظور جلوگیری از یک فاجعه در بلاکچین، لازم است قبل از توکنیزه شدن، اعتبارسنجی از طریق مدارک KYC برای تایید دارایی‌های جهان واقعی انجام شود و یک بازرسی پروفایل ذخیره‌سازی در بلاکچین نیاز است تا اطمینان حاصل شود که آن‌ها قابل شناسایی هستند.
تا به حال مشکلاتی در بلاکچین‌های تعاملی، مانند بریج بلاکچین، وجود داشته است.
به گفته بنیان‌گذار و مدیر اجرایی Umee، برنت زو، ادغام قابلیت همکاری در این پلتفرم می‌تواند منجر به تراکنش امن‌تر از پل‌های شخص ثالث شود.
برخی از پروتکل‌های متقابل بلاک چین که امروزه مورد استفاده قرار می‌گیرند عبارتند از: Chainlink’s Cross-Chain Interoperability Protocol (CCIP)، پروتکل ارتباطات بین بلاکچین (IBC) توسط Cosmos ،Quant Network’s Overledger و Polkadot.