من اگه بخواهم براساس گزارشات (اونچه اتفاق افتاده) شرایط بازار را به بدبیانه ترین حالت تفسیر کنم، خواهم گفت عالی هم نباشد، بد هم نیست. منتهی اینکه سرمایه های بزرگ به بازار اعتماد کند به نظرم تحت تاثیر دو مولفه است.
مولفه اول انتظارات از عواملی است که در نهایت اثراتش را قرار است در صورت های مالی مشاهده کنیم.
مولفه دوم که به نظر مهمتر است، ساختار مدیریتی بازار است. به عبارتی یک صاحب سرمایه (اینجا فرض می کنیم که سرمایه قابل توجهی دارد) از خود سوال می کند چند بار اتفاق افتاده که تحلیل از آینده کاملا درست بوده و آنچه پیش بینی شده با کمترین اختلاف در صورت های مالی منعکس شده اما رفتار بازار کاملا بر خلاف تحلیل بوده ؟ به عبارتی یک بک تست ممکن است یک ترس ایجاد کند.
برای مثال در بازار جهانی هنگام انتشار یک خبر، در بیشتر زمان ها یک اور ری اکشن در بازار صورت می گیرد و پس از گذشت مدت کوتاهی قیمت ها در جهت واقعی حرکت می کنند. اما در بازار ما این اور ری اکشن ها اتفاق می افتند و بعد بازار به حال خود رها می شود. در چنین شرایطی حتی اگر فرض کنیم از نظر رفتاری آن صاحب سرمایه فرد حرفه ای باشد و پذیرفته که در یک معامله بازنده (از نگاه بازار نه صورت های مالی) قرار دارد به سادگی نمی تواند خروج بزند ! چون به دلیل عدم نقدشوندگی کافی همان خروج خودش بر قیمت موثر است و احتمالا تذکر نظارتی هم دریافت کند !
شرایطی که باعث اور ری اکشن در بازار شود کم نیستند. برای مثال قوانین و مقررات غیر کارشناسی که می آیند تاثیر منفی میگذارند اما تکذیب می شوند و آن تکذیب قادر به برگرداندن قیمت ها نیست. ریسک های سیاسی ایجاد می شود، تاثیر منفی می گذارد و رفع شدن آنها آنچنان اثر مثبت ندارد.
پس در چنین شرایطی ما نیاز داریم نه در جهت قیمت های ساختگی، صندوق هایی پر قدرت در جهت کاهش اثرات ناشی از اور ری اکشن و ایجاد نقد شوندگی به وجود آیند و در غیر این صورت بازار امکان جذب سرمایه های قابل توجه را نخواهد داشت مگر در شرایطی مشابه سال ۹۹
البته این را هم متذکر می شوم که در بازار جهانی اینگونه نیست که فکر کنیم همه منطق دارند و قیمت ها منعکس کننده همه واقعیت هستند. به کرات رفتارهای عجیب را در این بازار می توان مشاهده کرد که سر آدم سوت خواهد کشید. اما با این حال نقدشوندگی که دارد محرک ورود سرمایه بوده است.