✅ تفاوت پایه پولی و نقدینگی چیست ؟
پایه پولی شامل بخشی از عرضه پول در یک کشور است که میزان نقدشوندگی بالایی دارد و به آن پول پرقدرت نیز گفته می‌شود. نقدینگی مفهوم کلی‌تری نسبت به پول پرقدرت است که ارتباط بسیار نزدیکی با آن دارد. در واقع نقدینگی به میزان سهولت و راحتی تبدیل یک دارایی یا اوراق بهادار به وجوه نقد اشاره دارد که البته این تبدیل نباید تاثیر زیادی بر روی قیمت بازاری دارایی داشته باشد. از این منظر پول نقد بالاترین نقدشوندگی را دارد.
دارایی‌های فیزیکی مثل مسکن، زمین و خودرو جزو دارایی‌های نقدشونده به حساب نمی‌آیند چراکه برای تبدیل آن‌ها به پول نقد نیاز است که فرآیند خرید و فروش در بازارهای مختلف صورت بگیرد. سایر ابزارهای مالی مثل سهام نیز در طیف‌های مختلف نقدینگی جای می‌گیرند. به طور کلی می‌توان گفت نقدینگی شامل حجم پول در حال گردش در یک سیستم اقتصادی است که پایه پولی بخش از آن را تشکیل می‌دهد. فعالیت‌های دولت‌ها، بنگاه‌‌های اقتصادی و مردم همگی بر میزان حجم نقدینگی اثرگذار هستند. نقدینگی به عنوان یک ویژگی مهم ابزارهای مالی در تعریف گسترده پول گنجانده می‌شود و نقدشوندگی بک ابزار مالی رامی‌توان با بررسی ویژگی‌های زیر مورد سنجش قرار داد.
قابلیت معامله
انتقال ساده و آسان
تبدیل‌پذیری
قابلیت تقسیم به واحدهای کوچک
بازار‌پذیری
از نقطه نظر ابزارهای مالی، نقدینگی به دارایی‌هایی اطلاق می‌شود که به سرعت و بدون از دست دادن ارزش به یک وسیله مبادله تبدیل می‌شوند. بنابراین نقدینگی علاوه بر پول پرقدرت شامل «ضریب فزاینده پولی»نیز می‌شود.