بر اساس آماری که انجمن زغالسنگ ایران منتشر کرده بهای هر تن زغالسنگ در شهریور ماه ۳ میلیون و ۲۲۵ هزار تومان بوده که این قیمت نسبت به مرداد ماه افت ۱۳ درصدی را نشان می دهد.
در ابتدای امسال معاملات کنسانتره زغالسنگ داخلی از محدوده ۴ میلیون تومان فراتر رفته بود. نرخی که دو ماه دوام آورد اما از خرداد ماه وارد مسیر سراشیبی شد. به طوری که از سقف قیمتی خود در اردیبهشت ماه که در نزدیکی ۴،۱ میلیون تومان قرار داشت اکنون ۲۱ درصد فاصله گرفته است.
البته این افت قیمت متاثر از نوسانات منفی قیمت شمش فولاد خوزستان بوده است. قیمت هر تن شمش فولاد خوزستان در مرداد ماه امسال حدود ۱۴ میلیون تومان بود اما در شهریور ماه به ۱۲ میلیون و ۱۷۰ هزار تومان کاهش یافت. با توجه به فرمول نرخگذاری کنسانتره زغالسنگ که ۲۶ و نیم درصد از شمش فخوز محاسبه می شود، قیمت این محصول نیز در ماه های اخیر و بخصوص در شهریور ماه کاهش ملموسی داشت.
می دانیم که کشور ما در تولید زغالسنگ خودکفا نشده و تولیدات داخلی جوابگوی نیاز کشور نیست. بنابراین مصرف کنندگان داخل کشور برای تامین نیازهای خود ناچار به واردات زغالسنگ بر اساس قیمت های جهانی هستند که تقریبا دو برابر نرخهای داخلی است. عمده ترین مصرف کننده زغال کشور شرکت ذوب آهن اصفهان است. این شرکت در چانه زنی هایی که تا کنون برای واقعی و منصفانه کردن قیمت زغالسنگ انجام شده، همواره دست برتر را داشته و تولیدکنندگان زغال داخلی به نوعی بازنده این زورآزمایی شدند. در هفته های اخیر مجوز صادرات زغالسنگ از سوی وزارت صمت به تولیدکنندگان این محصول بااهمیت داده شد. به هر میزانی که تولیدکنندگان داخلی زغال اقدام به صادرات محصولات خود کنند، به همان میزان هم مصرف کننده اصلی این محصول مجبور است واردات بیشتری را انجام دهد. وارداتی که برایش نسبت به خرید از داخل، هزینه های گزاف تری دارد. باید دید این استراتژی تا چه حد می تواند قدرت تولیدکنندگان داخلی زغال را در چانه زنی برای منصفانه تر کردن قیمت محصولاتشان بالا ببرد.
