گروگانگیری در اقتصاد
👤 محسن جلالپور
🖌 بنگاه چگونه به اسارت سیاستمدار درآمد؟ لازم نیست برای اینکه آنچه را که پیرامون فولادمبارکه رخ داده است ریشهیابی کنیم، جای دوری برویم؛ منشا این مشکل را ابتدا باید در حکمرانی غلط اقتصادی جستوجو کنیم. در همه جای دنیا ارتباط میان سیاستمدار و بنگاه قطع شده؛ اما ماموریت اولی (سیاستمدار)، رفع موانع دومی (بنگاه) است؛ یعنی سیاستمدار باید بهگونهای سیاستگذاری کند که بنگاه، آزادانه و بهدرستی کار کند تا چرخهای اقتصادی بچرخد؛ اما در کشور ما اولی، دومی را گروگان گرفته است.
🖌 فرقی نمیکند بنگاه چه اندازهای داشته و کجای این مرز و بوم برپا شده باشد، هر کجا چرخی بچرخد و نقالهای کار کند، سیاستمدار خود را محق میداند که از درآمد آن سهمی داشته باشد. در این راستا جدایی سیاستمدار از بنگاهدار اهمیت مییابد. شکی نیست که مناسبات تیولداری بر اقتصاد ایران حاکم است و سیاستمداران، بنگاهها را در تیول خود میدانند، بنابراین به گونهای برخورد میکنند که در مدت حضور در اطراف بنگاه، تا میتوانند آدمهای خود را به بنگاه تحمیل میکنند و از آن طرف هم واردات کالا و تکنولوژی بنگاه را در کنترل میگیرند و بر بازارش احاطه پیدا میکنند؛ در نتیجه بنگاه از درون تهی میشود.
🖌 دولت در اقتصاد ما فعال مایشاء است، در همه امور دخالت میکند و چرخه همه امور را با منافع سیاسی خود همگرا میکند؛ اما وقتی فاجعه رخ میدهد، سمت مدعیان میایستد و چهره قهرمان ضدفساد را به خود میگیرد...👇
کانال رسمی روزنامه دنیای اقتصاد