⭕شرکت های رشدی

👤 سعید درخشانی

قیمت یک سهم قاعدتا باید برابر با ارزش روز جریانات نقد آتی آن شرکت در آینده باشد.

دو عامل مهم در این ارزشگذاری یکی تخمین جریانات نقد آتی ( DPS ) و دیگری نرخ تنزیل ( نرخ بهره ) هست.

پس ما نیاز داریم تا سود یک شرکت را تا سالهای سال بعد تخمین بزنیم. ( حداقل ده سال )

اگر قرار باشه تورمی نباشد و شرکت هم رشد تولید نداشته باشد( یعنی سود شرکت برای همیشه ثابت باشد) در اینصورت قیمت سهم برابر خواهد بود با سود هر سهم تقسیم بر نرخ بهره.

اما شرکتها معمولا در معرض تورم قرار دارند و نیز گاها تولیدشان را رشد میدهند.

امروز، بسیاری از شرکتها جوری قیمت خورده اند که انگار قرار هست تورم به اعداد زیر ده درصد برسد و شرکتها هم هیچ افزایش تولید واقعی نداشته باشند.

در حقیقت در قیمت گذاری این روزهای بازار سرمایه به تورم نقش جزیی داده شده و نقش افزایش تولید واقعی به طور کامل نادیده گرفته شده است.

به هر حال، بازدهی حقیقی زمانی کسب خواهد شد که شرکت دارای رشد واقعی تولید ( حجم تولید ) باشد نه صرفا رشد مبتنی بر تورم و رشد نرخ ارز.

سیاست درست سرمایه گذاری ، شناسایی شرکتهای با طرح توسعه و امکان رشد بالا در کنار نداشتن مشکل فروش برای محصولات جدید و بیشتر هست.

در این صورت وابستگی بازدهی شما به نرخ تورم و نیز کلیت بازار به حداقل خواهد رسید.

در بازار آمریکا ، شاخص اس اند پی در ۲۳ سال اخیر کمتر از ۳ برابر شده که نصف آن به خاطر تورم بوده و نصف دیگرش رشد اقتصادی ، اما در همین برهه زمانی شرکتهای زیادی چند صد برابر شده اند مثل اپل ، مایکروسافت، آمازون و ..

نکته اشتراک همه این شرکتهایی که بازدهی های رویایی داشته اند رشد تولید و رشد فروش فراتر از میانگین اقتصادی بوده است.

همین قاعده در ایران هم حاکم بوده، شرکتهای فولادی و معدنی که در ۱۵ سال اخیر شاهد رشد تولید های سنگین بوده اند ، بیشترین بازدهی بازار را هم داشته اند.

پس بازدهی بالاتر ، در گرو شناسایی شرکتهای رشدی آتی هست.

اصلا به بازار چه کار داریم که چه خواهد شد؟ شرکتهای رشدی را پیدا بکنیم.

سوال ما این نیست بازار چه خواهد شد، سوال باید این باشد کدام شرکتها بیشترین رشد را در سالهای آتی خواهند داشت؟