کمر افغانستان چگونه شکست؟
👈 بخشی از سرمقاله امروز «دنیای اقتصاد»:
✍️ آنچه تمام دنیا را متحیر کرد، ورود بدون خونریزی طالبان به ولایات و در نهایت به کابل بود. سوال اصلی آن است که چرا نیروی نظامی سیصدهزارنفری که آمریکایی‌ها در طی بیست سال تربیت کرده بودند، نتوانست جلوی طالبان که حداکثر ۷۵ هزار نفر هستند، ایستادگی کند؛ درحالی‌که سربازان افغانی به مدرن‌ترین تجهیزات جنگی مجهز شده بودند. آیا فرماندهی مناسبی نداشتند، آیا سربازان خوبی نبودند یا آنکه فساد و تجارت مواد مخدر در سیستم اداری افغانستان آن‌چنان ریشه دوانده بود که اعتماد سربازان و افسران آموزش‌دیده به کشور را تخلیه کرده بود؟
✍️ هیچ لشکری هرچند مجهز و آموزش‌دیده نمی‌تواند با انرژی و ازخودگذشتگی در مقابل متجاوز به کشورش ایستادگی کند، مگر به کاری که می‌کند ایمان داشته باشد و منافع ملی را ارجح بداند و از پشت‌گرمی سیاسی و مردمی برخوردار باشد.
✍️ تصور من آن است که فساد آن‌چنان بافت اداری و حتی نظامی افغانستان را پوسانده بود که ارتش به ظاهر آموزش‌دیده افغانستان اعتقادی به جنگیدن نداشت و هرکس در هر رده اداری یا نظامی به فکر منافع خود بود و فرار سران کشور اعم از اداری و نظامی این احساس را به سرعت به همه رده‌های مقاومت انتقال داد و کشور به سادگی تحویل طالبان شد.
✍️ شاید تا به حال در آموزش نیروهای نظامی به این مهم توجه کافی نشده که ارتشی می‌تواند از کشورش دفاع کند که فساد در آن سیستم خانه نکرده باشد، وگرنه تجهیزات مدرن و آموزش‌های پیشرفته درنهایت باید در دست انسان‌هایی به‌کار گرفته شوند که اگر اعتماد از آنان سلب شود، تجهیزات همانند دود بی‌اثر و بی‌ارزش می‌شوند و به جای ایستادگی در مقابل دشمن، فرار را بر قرار ترجیح می‌دهند.
کانال رسمی روزنامه دنیای اقتصاد