#پرداخت #شاپرک #پرداخت_الکترونیک #کارتخوان

در این صنعت ۶ شرکت فعال هستند که #تاپکیش تامین کننده دستگاه های پرداخت بوده و فعالیت تراکنشی ندارد اما پنج شرکت دیگر با نمادها #آپ #رکیش #پرداخت #سپ #رتاپ از محل تراکنش های بانکی، کارمزد دریافت می کنند و سیستم سودآوری آن ها ازین محل است.

به طور کلی پرداخت ها با کارتخوان، خدمات پرداخت در بستر اینترنت، مانده گیری و فروش پین از جمله محل های درآمدی این شرکت ها است که باعث می شود حاشیه سود و نسبت p.s این ها با هم متفاوت باشد.

به طور مثال #آپ عمدتا در بستر اینترنت فعالیت دارد و لذا حاشیه سود آن اندک و حجم درآمد بالا است اما #رکیش عمدتا از محل تراکنش های کارتخوان فروشگاهی درآمد کسب می کند و حاشیه سود بالا و طبعا p.s متفاوتی نسبت به #آپ دارد.

مشکل صنعت این است که کارمزدها از چندین سال قبل به صورت ریالی تعیین شده و هیچ افزایشی ندارد اما با افزایش میزان ضریب نفوذ این ابزار در جامعه و تورم موجود، مقدار و ارزش تراکنش ها تا حدی بالا رفته اما آنچنان که باید جبران کننده هزینه ها نیست.

این شرکت ها نیازمند شبکه نیروی انسانی گسترده هستند و دستگاه های کارتخوان فروشگاهی نیز استهلاک بالایی دارند و با افزایش قیمت دلار، به نوعی استهلاک این شرکت ها همیشه روند صعودی دارد.

حال طبق آنچه ما بررسی کرده ایم، ۱۵همت درآمد تقویمی سال ۹۹ به ۱۸.۶همت در سال ۱۴۰۰ می رسد که #تاپکیش و #رتاپ بیشترین رشد را خواهند داشت. حاشیه سود این صنعت بین ۴درصد تا ۴۰درصد است و برای سال ۱۴۰۰ انتظار تغییر مهمی نداریم.

این شرکت ها در سال تقویمی ۹۹، هزینه عمومی اداری ۳۶۵میلیارد تومانی داشتند که در سال ۱۴۰۰ به ۴۵۲میلیارد تومان می رسد. #آپ #رکیش #سپ هزینه مالی بابت بدهی بانکی پرداخت می کنند اما #رتاپ #پرداخت هزینه مالی ناچیزی دارند.

#آپ و #رتاپ در سال ۹۹ سود غیر عملیاتی با اهمیتی شناسایی کردند که در سال ۱۴۰۰ حدود ۶۰درصد آن برای #رتاپ تکرار می شود. نهایتا سود خالص ۱.۵۲همتی سال قبل به ۱.۸همت می رسد که بیشترین رشد سود را #رتاپ #سپ خواهند داشت.

با این سود بهار، p.e ttm این شرکت ها ۳۰ واحد است که #رتاپ ۹.۷ و پرداخت ۱۳.۳ هستند. با همین روند پیش برویم، p.e fw برای #رتاپ ۸ و برای #پرداخت ۱۲ خواهد بود. سایرین فعلا شانسی برای تجربه p.e پایین تر ندارند. ضمنا #تاپکیش با قراردادهای اخیر حجم عملیات صعودی با اهمیتی دارد.