بر بخش فوق‌الذکر از اظهارات رییس سازمان بورس چند پرسش اساسی را می‌توان مطرح کرد:
یک- آیا اساسا وظیفه سازمان بورس، شاخص‌سازی و نمایش دادن وضعیت معاملات روزانه بازار از طریق شاخص‌هاست؟
دو- اگر چنین باشد، روزانه ده‌ها شاخص در بورس و فرابورس عملکرد بازار را نشان می‌دهند و اصولا نیازی به ایجاد شاخص دیگری در همین حد و اندازه‌ها نیست.
سه- آیا تضمینی وجود دارد که با ایجاد یک شاخص جدید، وضعیت بازار سرمایه بهبود یابد؟ این شاخص کل، چه گلی بر سر بورس خواهد زد؟
چهار- کنه اعتراض‌های فعالان بازار سرمایه، دستکاری در شاخص است و متولی بازار اگر می‌خواهد اصلاحاتی در این بخش ایجاد کند، در وهله نخست باید دست از شاخص‌سازی و دستکاری در شاخص کل بردارد، نه این‌که با ایجاد یه نماگر دیگر در بورس، همان داستان را تکرار کند!
پنج- در نیت خیر متولیان بازار سرمایه تردیدی نیست اما بورس در حال حاضر به یک‌سری قوانین جدید و مقرراتی نیاز دارد که صنایع و شرکت‌ها را از شرّ قیمت‌گذاری‌های دستوری دولت و دخالت‌های گاه و بیگاه وزارت صنعت خلاص کند. بهترین اقدام رییس سازمان بورس در چنین شرایطی، تشکیل اجماع بورسی و پیگیری مصمم برای خواسته به‌حق بازار سرمایه است.
شش- اقدام دیگری که اتفاقا از وعده‌های عملی نشده رییس سازمان بورس به سهامداران است، اصلاح و تغییر در اساسنامه صندوق‌های ETF دولتی مانند پالایش یکم و دارایکم برای جبران زیان گسترده سهامداران خردی است که با لطایف‌الحیل دولت دوازدهم، اقدام به خرید این صندوق‌ها کرده‌اند.
هفت- پیگیری رییس سازمان بورس -که عضو شورای عالی بورس هم هست- برای تسریع در اصلاح قانون آزادسازی سهام عدالت و برگزاری انتخابات هیات‌مدیره شرکت‌های استانی سهام عدالت همزمان با بازگشایی این نمادهاست که نزدیک به ۶ ماه از توقف آنها می‌گذرد!
هشت- از همه مهم‌تر این‌که آیا تمامی این اقدامات و ایجاد شاخص یا شاخص‌های دیگر می‌تواند بخشی از اعتماد از دست رفته بازار سرمایه را نزد مردم بازیابی کند و جریان نقدینگی را دوباره به سمت بورس برگرداند؟ با کدام طرح و برنامه؟
نه- در متن مصاحبه اخیر جناب دکتر عشقی -که ماه‌هاست از برگزاری نشست خبری و حضور در جمع خبرنگاران حوزه بازار سرمایه امتناع می‌کنند- همان موارد قبل تکرار شده است و موضوع و مطلب جدیدی که برای بورس دارای اهمیت باشد، دیده نمی‌شود!
ده- پایان سخن این‌که با توجه به ابهامات سیاسی و اقتصادی حاکم بر کشور، وضعیت نابسامان بازار سرمایه که قیمت بسیاری از سهم‌های بزرگ آن به قیمت‌های سال ۹۹ برگشته‌اند و برخلاف سایر بازارهای متورم از قیمت‌های نجومی، با اما و اگرهای متولیانش راه به جایی نمی‌برد. بورس یک بازار تخصصی است که نیاز به برنامه‌های مدون و علمی توسط متخصصان دارد و دیگر به وعده و وعید اطمینان نمی‌کند.
مولود غلامی- روزنامه‌نگار بازار سرمایه