گنگ خواب دیده
1400/01/12
09:17
سالها پیش من یک و نیم میلیارد سرمایه توی بورس داشتم، پول ۷-۸ تا آپارتمان خوب بود. به سهم هام هم اعتقاد داشتم، رتکو بود، پاکشو بود، ونفت، خودرو... ...

سالها پیش من یک و نیم میلیارد سرمایه توی بورس داشتم، پول ۷-۸ تا آپارتمان خوب بود.



به سهم هام هم اعتقاد داشتم، رتکو بود، پاکشو بود، ونفت، خودرو...



میگفتم اینها دوبل میشن، واقعا هم استعدادش رو داشتن. اون موقع هم البته دوبل شدن خیلی بود.



یه اشتباهاتی باعث میشه آدم ریسک رو تحمیل کنه به سبدش. من هم انتخاب سهامم درست بود و هم روش سرمایه گذاری ام.



فقط زیادی مطمئن بودم، اصلا اون روی سکه برام اهمیت نداشت. فقط اون دوبل شدنه برام مهم بود.



وقتی قراره سهمی دوبل بشه آدم چرا وام نگیره؟ تصمیم درستی بود و قابل اجرا، آدم می تونه وام بگیره یک سال دوسال سالی ۲۰ -۲۵ درصد بهره بده و سهام بخره و بترکونه. وام تا میشد گرفتم.



اعتبار!! آدم چرا اعتباری که تازه دنگ و فنگ وام هم نداره رو نگیره؟ سهام هم پیش کارگزار امانته، ضامن مامن هم نمیخواد. تا جا داشت رفتم تو اعتبار.



بازار اونجوری که میخاستم نبود و نشد، یه پونزده- بیست درصدی خیلی از سهم ها اومدن پایین. تازه سهم های من کمتر افت کرد.



حتی تا اینجاش هم با اینکه کارم غلط بود ولی میشد اداره کرد. آخرین میخ تابوت رو با بدهی کوبیدم.



وقتی فرصت به این خوبی هست و سهامی که قراره دوبل بشه تازه یه ده پونزده درصد هم ارزانتر شده چرا بیشتر نخرم؟



دور برم بالاخره ۴ نفر بودن که پول تو سپرده داشتن. همیشه هم حواسشون بود که فلانی خیلی بیشتر درمیاره. پولشون رو گرفتم زدم به سهامم.



یه روز دیدم با یک و نیم میلیارد پول خودم بالای ۸ میلیارد سهام خریدم. جواب میداد خیلی خوب بود. یه اهرم عالی. فک کن سهام دوبل میشد من ۱۶ میلیارد داشتم که حداقل ۷ میلیاردش برا خودم بود.



من اگه سهامم دوبل میشد پولم میشد ۳ میلیارد. ولی الان حداقل ۷ میلیارد پول داشتم. قبول یه ریسک شجاعانه و سود بالاتر.



اینها همه روی مثبت سکه بود. اوضاع اونجوری که میخاستم نشد.



بازار درجا زد، تعادلم به هم خورد، فشار بدهی، اعتبار و وام اذیتم میکرد. تهش همه رو فروختم، چون نمیشد اداره کنم. اون اهرم سنگین همه سرمایه ام رو خورد.



اون سهم ها بعدها حداقل ۴۰ برابر شدن، من برا دوبرابر شدنش ذوق داشتم، ۴۰ برابر شدن و من هیچی نصیبم نشد. اگه با پول خودم می موندم ۶۰ میلیارد ارزش اون سبدم میشد حداقل! ولی هیچی به هیچی.



این بازار نه بزرگ و کوچک میشناسه، نه استاد و شاگرد توش مفهمومی داره و نه حتی قدیمی و جدید براش مهمه.



اشتباه هم توش غیرقابل اجتنابه، نمی تونی بگی دیگه اشتباه نمیکنم، ممکن نیست.



مهم اینه درس بگیری حداقل اشتباهات قبلی ات رو تکرار نکنی و یا اشتباهات بقیه رو.



و صد البته مهمتر اینکه بلد باشی با همه اشتباهاتت بمونی تو بازار.



یه جایی نگاه میکنی و می بینی با همه این اشتباهاتت چقدر جلوتری.

انتهای خبر

0
0