گاز فولاد!

ظاهرا در پیشنویس بودجه نرخ گاز فولادسازها برابر با نرخ خوراک فرض شده است. یعنی نرخ نرخ برای فولادسازهای ایرانی بالاتر از نرخ گاز در هاب های آلبرتای کانادا و هنری هاب آمریکا!

هر چند هنوز نرخ نیمه دوم اعلام نشده و هنوز احتمال در نظر گرفتن یک سقف برای نرخ ها وجود دارد.

برآورد اثر گذاری:

اگر از مرحله گندله سازی محاسبه کنیم، میزان مصرف گاز در هر تن فولاد ۳۵۳ متر مکعب است. با مبنای خوراک ۲۰ سنتی نرخ گاز ۶ سنت برای فولاد لحاظ میشد. اکنون فرض کنیم نرخ خوراک ۲۲ سنت باشد یعنی نرخ هر متر مکعب ۱۴ سنت نسبت به سودهای برآوردی قبلی رشد می کند. بعبارتی ۵۰ دلار در هر تن هزینه ها را بیشتر می کند.

اگر حاشیه سود ۴۰ درصدی و قیمت ۵۸۰ دلاری شمش را مبنا بگذاریم، ۵۰ دلار از سود ۲۳۰ دلاری هر تن فولاد کسری می شود که معادل ۲۱ درصد از سود است.

بطور خلاصه سود ۲۱ درصد کمتر می شود.

در عمل احتمالا مبنای ۱۰۰ درصد نرخ به ۵۰ کاهش یافته و سود نزدیک به ۱۰ درصد افت می کند.

اما در عوض:

۱.سایه سنگین یارانه انرژی برداشته می شود که رشد P بر E را در پی خواهد داشت. پتک یارانه ارزان همواره بر سر صنعت بوده است. هر چند تا سال گذشته گروهی از نخبگان اقتصادی ادعا می کردند بهای تمام شده فولاد ریالی است که به تازگی با مفهومی به نام صورتهای مالی آشنا شده اند و به این نتیجه رسیده اند که دستمزد فولادسازها جهانی نیست!! (حالا اینکه دستمزد جهانی چی هست رو کی کسی نمیدونه).

۲.نرخ گاز ۶۰ -۷۰ سنتی در اروپا پایدار نیست و میانگین آن در سالهای آینده کمتر می شود.

۳. علاوه بر نرخ دلار صعودی، گپ آزاد و نیما پوشانده خواهد شد.

البته واکنش منفی بازار بیش از آنکه فاندامنتال باشد ناشی از عدم اطمینان سیاستگذاری و تغییر روزانه ارقام به ضرر صنایع است.

#گاز #خوراک #گازفولاد