سرمقاله امروز:
درد و درمان «توسعه»
✍️ از جمله دلایل بر شمرده شده در علل چرایی عدم‌توسعه‌یافتگی ایران عزیزمان به این موارد اشاره شده است:
- پراکندگی جغرافیایی و کم‌آبی به اضافه تاریخ سرشار از تخریب و غارت و خاموشی چراغ علم.
- انتقادناپذیری و ضعف در گوش دادن و غلبه تفکر قبیله‌ای در جامعه.
- نبود اراده، خرد و اولویت «توسعه» در جامعه و ارکان تصمیم‌گیری.
- رابطه ناموفق دین و دولت و پیدایش قدرت متمرکز در امر حکومت‌داری.
- ناکارآمدی نهادها و عدم رویکرد استراتژیک به برنامه‌ریزی توسعه.
- ساختار ناکارآمد دولت و بحران مشروعیت و عدم ثبات سیاسی و انباشت سرمایه.
- خلقیات و هنجارهای ضدتوسعه‌ای و ضعف فرهنگ گفت‌وگو و بی‌اعتمادی دولت-ملت.
- ظرفیت پایین حکومت‌ها برای تعامل با جامعه و ضعف سیاستگذاری علمی و منطقی توسعه‌ای. بی‌شک به این موارد می‌توان علل و عوامل دیگری را نیز افزود.
✍️ پذیرش ضرورت «توسعه» و اجماع ملی بر سر آن به گمانم اولین و مهم‌ترین گام است و گام پس از آن، رسیدن به یک الگو و مدل علمی و تجربه شده جهانی در چارچوب قوت‌ها و محدودیت‌های این مردم و سرزمین است. کار در مراحل بعد به باور این خدمتگزار، ساده‌تر و از مقوله شاید بیشتر تکنیکی و اجرایی است که با توجه به توان و دانش بالای فرهیختگان این سرزمین و امکانات موجود در دهکده جهانی امروز، امری قابل حصول و دستیابی است.
✍️ در این میان، آنچه این همه را چون نخ تسبیح به هم پیوند می‌زند ایجاد و تقویت جامعه مدنی است؛ تا تشکل و تشکل‌یابی در جامعه ما به‌عنوان ضرورتی حیاتی درک و لمس نشود، هیچ مقصودی حاصل نمی‌شود.
کانال رسمی روزنامه دنیای اقتصاد