پتانسیل صنایع در سال ۱۴۰۱: افزایش نرخ در صنایع تولیدی

در بسیاری از صنایع انتظارات تورمی همچنان پابرجاست. صنایعی مانند سیمان ، تایر، شوینده، غذایی... کاندیداهای افزایش نرخ هستند که در خصوص ریسکها و فرصتهای برخی از این صنایع صحبت میکنیم.

بخش اول : سیمان

درباره صنعت سیمان زیاد صحبت کرده ایم. سیمان جز معدود صنایعی است که می توان انتظار رشد حجم تولید را بواسطه احتمال رشد تقاضای مسکن دولتی و مدیریت بهتر در زمان قطعی گاز و برق (با این ذهنیت که شرکت ها سال قبل غافلگیر شده اند) را داشت.

سیمان در حال حاضر بهترین جریانات نقد در کل بازار را داراست چرا که تمام محصول خود را بصورت هفتگی و نقد در بورس کالا عرضه می کند. نسبت های PE و PD صنعت نیز حدود ۴ تا ۶ واحد است. درصد تقسیمی بالا نیز شرکت در مجامع این نمادها را جذاب می کند.

چشم انداز رشد صنعت چقدر است؟

انتظار می رود در یک مرحله بواسطه همزمانی اوج تقاضای سیمان و قطعی برق نرخ های پایه سیمان در بورس کالا حدود ۱۵ تا ۳۰ درصد رشد کنند. یعنی متوسط هر تن سیمان از حوالی ۵۰۰ هزار تومان به حدود ۶۵۰ هزار تومان برسد. با وجود رشد هزینه های دستمزد و رشد قیمت برق انتظار می رود صنعت همچنان بازدهی قابل قبولی را ایجاد کند.

اما تقاضای مسکن دولتی در حالت ایده آل ۱۲۵ میلیون تن در ۴ سال است. اگر ۳۰ درصد آن تحقق پیدا کند در دو سال نخست احتمال افزایش ۲۰ میلیونی تقاضا را داریم که می تواند تناژ فروش و نرخ فروش را به مراتب با شدت بیشتری افزایش دهد. که به دلیل ماهیت اهرمی شرکت ها سود به شکل فزاینده ای بیشتر می شود.

ریسک های صنعت هم مداخله بیش از اندازه دولت است. اینکه دولت تلاش کند نرخ ها را تثبیت کند طبیعی است که البته به دلیل مازاد تقاضا چندان موفق نخواهد بود. اما اگر به قصد نابود کردن صنعت بیاید چندان قابلیت پیش بینی برای ما ندارد. نرخ انرژی هم معمولا با افزایش نرخ جبران می شود که اگر این اتفاق نیفتد یک ریسک جدی خواهد بود.

#rezayatee