در ایران نمودارهای تقاضا دائما به سمت راست جابجا می شوند و قیمت های تعادلی بالاتر می روند. در موضوع تقاضا، تغییر هر عامل به جز قیمت منجر به جابجایی نمودارها می شود.

یک سال پیش در چنین روزی قیمت دلار آزاد ۲۵,۷۰۰ تومان بود و امروز ۲۸,۳۰۰ تومان است. نمودار تقاضای دلار به سمت راست جابجا شده است و این به ما می گوید هرگونه تغییرات قیمت، اثرات تقاضایی رو نمودار جدید دارد. به عبارتی اگر قبلا (روی نمودار قبلی تقاضا) در قیمت ۲۵,۷۰۰ تومان n واحد تقاضای دلار وجود داشت، امروز به دلیل جابجایی نمودار به سمت راست تقاضای آن در همان قیمت n+x است.

بنابراین، سناریو کاهش دستوری قیمت در زمانی که منحنی ها جابجا شده است چیزی جز تقاضای بیشتر از قبل ندارد و این کاهش قیمت و رشد تقاضا مخصوصا در خصوص دلار، جدای از اثرات مخرب بر تولید، خروج سرمایه قابل توجه را نیز رقم خواهد زد. یکی از مهترین عوامل موثر بر جایجایی منحنی ها تورم انتظاری و پایداری عرضه است. دولت مردان بهتر است علمی ترین راه را برای کاهش اثرات این دو عامل به کار گیرند چون تلاش آنها برای انتخاب ساده ترین راه (قیمت گذاری های دستوری) بی فایده است.

مطمین باشیم تا عوامل مخرب جابجایی تقاضا از بین نروند، هرگونه کاهش های اجباری قیمت در اقلامی که می توان ذخیره کرده منجر به افزایش تقاضا خواهد شد. بخشی از این افزایش های تقاضا انگیزه سرمایه گذاری دارند (Buy and Hold) که این بخش نیز به سرمایه گذاری خوب و سرمایه گذاری بد (احتکار) تقسیم بندی می شود و بخشی از این رشد تقاضا مخصوصا در دلار عامل خروج سرمایه می شود.