در کشور دولت بزرگترین متقاضی وجوه می باشد. رشد نسبت تسهیلات به سپرده و افزایش تقاضای ذخایر در سیستم بین بانکی از طریق عملیات ریپو نشان می دهد نظام بانکی در حال خلق اعتبار بیشتری است که شواهد آن را می توان در رشد ضریب فزاینده نقدینگی مشاهده نمود. آنچه به نگرانی ها می افزاید را می توان در تنگنای مالی شرکت ها و حتی شخصی یافت و بانک ها منابع کافی در اختیار ندارند. خلق اعتبار از طریق سیستم بانکی اگر نتواند مولد باشد و بیشتر در جهت تامین مالی دولت و موارد غیر مولد و پر ریسک مورد استفاده قرار گیرد، ریسک انباشت بیشتر دارایی های موهوم را به همراه خواهد داشت که بر ناترازی نظام بانکی خواهد افزود. هرچه این ناترازی بیشتر باشد تاثیرات منفی بر متغیرهای کلان اقتصادی بیشتر خواهد بود و شاید مجدد یک جهش ارزی به داد آنها برسد !
.